زینب ( س ) خطبه مى خواند

بشیر بن خزیم اسدى مى گوید : به سوى زینب دختر أمیر المؤمنین ( علیهما السلام ) نگریستم ، به خدا سوگند زنى را سخنورتر از او ندیدم . گویا کلمات على ( علیه السلام ) از زبان او فرو مى ریخت . با دست به سوى مردم اشاره کرد که خاموش شوید . از این اشاره ، نفسها به سینه ها بازگشت و زنگهاى شتران از صدا افتاد . پس از آن شروع به ایراد خطابه نمود : " به نام خداوند بخشنده و مهربان . ستایش مى کنم خدا را و درود مىفرستم بر جدم رسول خدا ( صلى الله علیه وآله ) و پدرم و فرزندان پاک و رستگار او . اى مردم کوفه ! اى صاحبان مکر وخدعه ! آیا بر ما گریه مى کنید ؟ هرگز آب دیدگان شما فرو نایستد و ناله‌هاى شما ساکت نگردد . مثل شما مثل زنى است که رشته هاى خود را نیکو ببافد و سپس از هم باز کند . شما ایمان خود را مایهء مکر و خیانت در میان خود ساختید و رشتهء ایمان را بستید و دو مرتبه باز کردید . در میان شما ، جز خودستایى و فساد و سینه هاى پر کینه و چاپلوسى و تملقى چون تملق کنیزان وغمازى با دشمنان ، خصلتى نیست . شما مانند گیاههاى زباله دانها هستید که قابل خوردن نیستند و به نقره اى مىمانید که زینت قبور باشد و از آن استفاده نمى گردد و عذاب جاویدان براى شما آماده شد . آیا پس ‹ صفحه 663 › از کشتن ما بر ما گریه مى کنید و خود را سرزنش مى نمایید ؟ آرى ، به خدا قسم زیاد گریه کنید و کم بخندید . همانا شما لکهء عار روزگار را به دامان خود افکندید که به هیچ آبى نمى توان شست وشویش داد . چگونه شسته شود قتل پسر پیغمبر و سید جوانان اهل بهشت و آن کسى که در جنگها و گرفتاریها ملجأ شما ، و در مقام محاجه با دشمنان ، رهنماى شما بود ، و کسى که در سختیها به او پناه مى بردید و دین و شریعت را از او مىآموختید . بدانید و آگاه باشید که وزر و و بال بزرگى بجا آوردید . دور باشید از رحمت خدا ، و هلاکت بر شما باد . به تحقیق که کوشش شما به ناامیدى کشید و دستهاى شما [ از رحمت ] کوتاه شد و معاملهء شما ، موجب خسران و زیانتان گردید . همانا به غضب خدا بازگشت نمودید و ذلت و بیچارگى شما را احاطه کرد . واى بر شما اى اهل کوفه ! آیا مىدانید چه جگرى از رسول خدا شکافتید ؟ و چه گوهرهایى از حرم او را آشکار ساختید و چه خونى از او بر زمین ریختید ؟ و چه حرمتى از او هتک نمودید ؟ کار زشت و ناشایسته اى انجام دادید و جنایت بزرگى مرتکب شدید و ظلم و ستمى عظیم به بزرگى زمین و آسمان نمودید ! آیا تعجب مى کنید که آسمان خون بارید ؟ و بى شبهه عذاب آخرت سخت تر و خوارکننده تر است و در آن روز شما را یاورى نخواهد بود . پس این مهلتى را که خداوند به شما داده است شما را سبک نکند و از حد خود خارج نسازد ، زیرا خداوند در انتقام تعجیل و شتاب نمى کند و نمىترسد که خونخواهى او از دست برود . پرودگار شما در کمین و به انتظار شماست " . راوى مى گوید : به خدا قسم آن روز مردم را حیران و سرگردان دیدم . آنان گریه مى کردند و دستهایشان را به دندان مىگزیدند . پیر مردى را دیدم که در کنار من ایستاده و محاسنش از اشک چشمش تر شده است ، در حالى که مى گفت : " پدرم و مادرم فداى شما باد . پیران شما بهترین پیرها ، جوانان شما بهترین جوانها و زنان شما بهترین زنها و خاندان شما بهترین خاندانها هستند که هرگز خوار و مغلوب نمى شوند " .